In 2005 was ik soigneur en therapeut van wielrenner Cadel Evans. We hadden de klok echt gelijk staan: beiden Australiër en beiden hadden we in ons vak niet altijd voor de gemakkelijkste weg gekozen. Mijn mooiste moment was toen Cadel de Ronde van Duitsland op zijn naam schreef. Na afloop zei hij tegen mij ‘gefeliciteerd met jouw eerste Pro Tour overwinning’. In die woorden klonk zo veel respect en waardering door. Daarna genoten we van de champagne die hij als winnaar ontving. Hij nam een slokje en ik een paar glazen samen met de rest van de staf!